بررسی اثربخشی اصلاح هم‌نوسانی از طریق نوروفیدبک بر آگاهی واج‌شناختی و حافظه فعال واج‌شناختی در کودکان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: متغیرهای شناختی همبسته­های مهم اختلال نارساخوانی هستند. پژوهش­های مختلف نشان می­دهند که این متغیرها در کودکان نارساخوان دچار نقص هستند. هم­چنین مطالعات عصب‌شناختی بدکارکردی ارتباط پیشانی-گیجگاهی-پس­سری را به‌عنوان مبنای عصبی این اختلال مطرح کرده­اند. نوروفیدبک با تغییر ارتباط کارکردی یا هم­نوسانی این مناطق مغزی می­تواند در بهبود کارکردهای شناختی این کودکان مؤثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر اصلاح هم­نوسانی مغزی از طریق نوروفیدبک بر بهبود آگاهی واج­شناختی و حافظه فعال در کودکان نارساخوان انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع تک آزمودنی پلکانی با خط پایه چندگانه بود که در آن چهار کودک مبتلا به نارساخوانی 20 جلسه 30 دقیقه­ای درمان نوروفیدبک دریافت کردند. یافته­ها: بررسی نتایج پژوهش نشان داد که در نمرات آگاهی واج­شناختی و حافظه فعال آزمودنی­ها بهبودی ایجاد شده است. هم­چنین ­مقادیر هم­نوسانی بعد از اتمام درمان به سمت مقادیر نرمال تغییر پیدا کرد. نتیجه­گیری: این تغییرات نشان می­دهد که نارساخوانی می­تواند به‌عنوان یک اختلال در ارتباط کارکردی مناطق مختلف مغزی مطرح باشد و اصلاح هم­نوسانی از طریق نوروفیدبک می­تواند به اصلاح این آشفتگی کمک کند.